Kiss Of Love

Yesterday morning I was walking on street with my 2 year old nephew.... Stop it man I really do not want to start today with such stupid sentimental sentence for "Kiss Of Love". I do not have 2 year old nephew and even 2 year old child will not understand what the hell is this happening on road when everybody was celebrating "Kiss Of Love". So now you caught me ' I was walking alone and looking mob of girls and boys kissing each others'. I was getting bit jealous of that boy "Opss she was really hot to whom he was kissing". I turn my face, start walking. "OMG" I rub my eyes, open wide, again I rub my eyes and try to make vision clear. "OMG, Is he my Grandpa ? yes he is ". Now I can not stand any more in front of that crowed, I move ahead and as soon as reach near to Grandpa, I bend down to touch his feet "pay lagu dadaji". With lots of energy he give pat on back "Gunvant Bhav, Not going to college man? " with soft smile he ask me. "Yes, yes grandpa, I am on the way". " uffff today's generation means, God knows what will happen with this generation" Grandpa keep on talking while looking at "Kiss of Love" crowed and move ahead.

As soon as Grandpa moves, I take long breath, moves ahead "yes, once again look at crowed and feel hope I could have GF to celebrate this on road". "No man, My home is just few meters away from this road, I just come across my Grandpa, If someone sees me doing such stuff no no, I can not" I keep on thinking. "So my Grandpa is stopping me from doing this, Come on man, I just touched his feet, how can I think of such stupid things? So If I would have such beautiful GF I would have defiantly kissed her" Well, here I take pause. "Is my culture is burden for me?" ask question to myself and stop walking.

When I was child my dad use to ask me to touch feet of person who is elder to me. I was really not willing to do that just to get few words of praising from relatives .I was actually forced to do it. That was my childish feeling, today I know real meaning of each habit that poured in my soul by dad. "Can I kiss my GF in front of my Grandpa ? no, I can't" Why ? because that is the way I grown up. It does not mean that someone else can not kiss his GF in front of his Grandpa, It is totally depend on person to person and in which environment he grown up. Even though it is completely depend on person to person but everyone knows what is good and what is bad. I read one banner in "Kiss of Love" crowed, It says "Peeing on road is allowed in India but not kissing". I want ask to that crowed "Does it mean that, you should pee or kiss on road? ". Another was saying "I do not want to carry burden of Indian culture", Very nice said my advice to him/her "Do not carry" I say "Do not carry Indian culture burden". When my dad first time ask me to touch feet of elder person, It was burden to me. I did that because of pressure but today I know that habits gives me very strong and positive feelings in my soul. "So at the age of 23 or 24 you feel Indian culture is burden to you, I would like to say, Grow up, wake up from sleep, you are no more child." "you are very responsible person of society which respect you when you respect society"
I am not saying the people who attacked on CCD are right, "Stick is not solution to moral values but even being vulgar is not solution to stick"

एक निरंतर प्रकाश !!!

शक्यच नहीं, हे फिल्म वाले कहिहि दाखवतात, आसही कोणी माणूस आसु शकतो का ? अरे कहिहि दाखवतात. या स्वार्थी जगामधे, ऐहिक सुखासाठी आसुसलेल्या लोकांमधे, तुटपुंज्या जमिनीसाठी भावाच्या जीवावर उठणाऱ्या  या लालची दुनियेत असाही कोणी व्यक्ति अगदी निस्वार्थी, करुणामय, प्रेमळ, मायाळु, आणि स्वताचे पूर्ण आयुष्य दिन दुबळ्यांसाठी वाहून देणारा असेल यावर विश्वासच बसत  नाही .

परवा एक मराठी फिल्म पहिली "डॉ. प्रकाश बाबा आमटे " अप्रतिम निर्मिति, फिल्म पहिली आणि आस वाटले की आपण किती तुच्छा आहोत या प्रकाशपुठे. या पृथ्वीतलावर कदाचितच आसे कोणी आस्तितवात असेल. आदिवासी लोकांची निस्वार्थी आणि अविरत सेवा, प्राणिमात्रांवर जीवपाड़ प्रेम एवढ जमत कस या माणसाला, I  mean खरच हा, या अजकालच्या शहरी मनाला लोभणाऱ्या दुनियेत आसा मानुस आसन म्हणजे आश्चर्यच.  तस पहिल तर काय कमी आहे प्रकाश कड़े , चांगली डॉक्टर ची डिग्री, छान पैकी एखाद्या शहरात दवाखाना टाकून बक्कळ पैसा कमवला आसता कोणीही विचारले नसते की आदिवस्यांची सेवा करायला या म्हणून, इतकी उदारता ? नहीं यार हा माणूस वेडा आहे हो वेडा, दिनदुबळ्याची सेवा करण्यासाठी वेडा. या माणसाने कधीही कंटाळा नहीं केला, दिवस, रात्र, उन, पाऊस प्रतेक क्षणी आदिवासी लोकांची सेवा करने त्यांच्यावर उपचार करने हे इतके सहज नव्हते. पाहिले कहिदिवस तर त्यानी फ़क़त वाट पहिली, आदिवासी लोकांच्या मनातली अंधश्रद्धा दूर करून त्याना मानुस असण्याची जाणीव करून देने आणि मानसासारखे जगायला शिकवणे. फिल्म मधे दाखवले ते फार थोड़े प्रसंग आहेत पण या आमटेनवर फिल्म काढ़ने आवघड आहे प्रतेकक्षात त्यांच्या आयुष्याला एका फिल्म मधे बसवाने शक्यच नाही .

आज ऑफिस मधल्या air conditioner केबिन मधे बसून हा विचार blog वर लिहीने फार सोप आहे. तस पहिल
तर मला कोणी आडवले आहे ? मनामधे एक प्रश्न आला मी का नाही करत लोकांची सेवा ? खरच सोप नाही जनसेवा करण. काही लोक आजकाल पैसे देऊन मदत करतात आसो कमीत कमी कसली तरी मदत करत आहेत हि लोक पण मी आजून काहीच नाही केल याची खंत ही फिल्म पहिल्या नंतर आली. वेळ मिळाला नाही आस नाही ब्लोग लिहायला वेळ मिळतो,  TV पाहायला वेळ मिळतो, WeekEnd ला ट्रीप काढायला वेळ मिळतो, फिल्म पाहायला वेळ मिळतो पण दिन दुबळ्यांची सेवा करायला वेळ मिळत नाही, खरच का ? वेळ मिळतो हो तो काढायला हवा, मी आस नाही म्हणत कि WeekEnd ला ट्रीप ला जाऊ नका किंवा TV पाहू नका ते प्रतेकान ठरवायचे कि काय करायचे ते. पण मला आस वाटत कि वेळ मिळत नाही या पेक्षा तेवढ धाडस नाहीये, धाडस नाही जनसेवेचे, शेवटी जनसेवा हीच खरी ईश्वर सेवा पण ती पूर्णपणे निस्वार्थी हवी ती केवळ प्रकाश सारखा माणूसच छे  छे  नुसता माणूस नव्हे तर प्रकाश सारखा युगपुरुषाच करू शकतो.